Witam wszystkich odwiedzających po prawie 1.5 rocznej przerwie :)
Szlak podejmujemy tym razem na wschodzie UK, dnia 08/02/23, a wszystkich tych, których ominęła poprzednia wycieczka odsyłamy do pierwszych 6 części serii z września AD 2021 :)
Część 1 - TUTAJ
Część 6 - TUTAJ
Ostatni tydzień urlopu roku ubiegłego rozpoczynam wcześnie rano, w środę 8 lutego 2023. Po 1.5h drogi docieram do pierwszego przystanku na trasie - miejscowości Ripon w Yorkshire. Tutaj znajdziemy stare opactwo benedyktyńskie, założone przez św. Wilfrida, który swe studia rozpoczął w pobliskim, słynnym klasztorze na wyspie Holy Island - Lindisfarne - obok Canterbury, jednej z pierwszych kolebek chrześcijaństwa na Wyspach.
Głównymi źródłami obecnej wiedzy o życiu św. Wilfrida jest "Vita Sancti Wilfrithi", napisane przez Stefana z Ripon, benedyktyna, zaraz po śmierci jego opata - św. Wilfrida oraz prace znanego historyka św. Bedy Czcigodnego, takie jak "Historia ecclesiastica gentis Anglorum", który znał arcybiskupa Wilfrida osobiście.
W okolicach roku pańskiego 672 św. Wilfrid przy opactwie w Ripon, którego jest przełożonym, stawia kamienną bazylikę z podziemną kaplicą. Inspirację do tego czerpie z okresu swoich studiów w Rzymie. Ściąga on do pomocy mistrzów rzemieślniczych z kontynentu - z Francji oraz Włoch. Od tego momentu budowlę nie oszczędzają wichry czasu, ale podziemna kaplica w krypcie przetrwała wszystko zachowana perfekcyjnie aż do dnia dzisiejszego.
W 948r. anglo-saksoński król Ædred Wielki próbuje odzyskać tereny Northumbrii ówcześnie znajdujące się pod władzą norweskich wikingów. W rezultacie jednej z bitew - oryginalna, pierwsza bazylika z VIIw. ulega kompletnemu zniszczeniu. Przetrwała jedynie w/w krypta. Kościół zostaje odbudowany przez abp Oda z Canterbury na początku X w. tylko po to by kilkadziesiąt lat później zostać ponownie zniszczonym w rezultacie kampanii wojennej Wilhelma Zdobywcy, mającej na celu utrwalenie jego pozycji jako władcy absolutnego królestwa Anglii.
Wilhelm cel swój osiąga, a pierwszy normański arcybiskup Yorku - Tomasz z Bayeux odbudowuje świątynię ok. 1080 r. a kolejny etap budowy finalizuje 100 lat później jego następca - abp Roger de Pont l’Évêque mając m.in. na celu promocję kultu świętego Wilfrida wśród pielgrzymów. To wtedy powstaje północny transept, północno-zachodnie ściany wieży środkowej oraz niższe poziomy kapitularza. Wszystkie te elementy zostały dobrze zachowane do dnia dzisiejszego.
Kościół otrzymał miano kolegiaty już w X wieku. Był jedną z głównych świątyń diecezji York przez całe średniowiecze. Obecna odsłona jest czwartą i została wybudowana pomiędzy XIII i XVI w.
Ściana zachodnia katedry z dwoma charakterystycznymi wieżami oraz nawa główna ukończona została w 1233r. za abp Waltera de Grey'a. Jest to jeden z najlepiej zachowanych przykładów gotyku wczesno-angielskiego.
Stalle chóru powstały w latach 1489 i 1494.
W następnej części - opactwo w Selby. Następny punkt na moim szlaku.
Pozdrawiam wszystkich :)
