Ostatnim przystankiem na tej części szlaku jest King's Chapel w Cambridge.
King’s College (pełna nazwa The King’s College of Our Lady and Saint Nicholas in Cambridge) - Kolegium Królewskie – jedno z kolegiów należących do University of Cambridge w Anglii.
12 lutego 1441 roku dziewiętnastoletni wówczas król Henryk VI wydał oficjalny dokument Letters patent, zatwierdzający założenie kolegium, po czym przez kolejne trzy lata wykupywał ziemię w centrum Cambridge pod jego budowę. Według początkowych planów miało ono mieć jednego provosta i dwunastu (tylu ile apostołów) uczniów. Kiedy rozpoczęto budowę Old Court, król zdecydował, iż w kolegium będzie 70 akademików, którzy przybywali tutaj na naukę z założonej przez niego wcześniej szkoły z internatem w Eton. Przez kolejne 400 lat na King’s College przyjmowani byli wyłącznie studenci z Eton.
Kaplica kolegialna jest przykładem stylu późnego gotyku angielskiego i uważana za symbol miasta Cambridge. Według zamierzeń króla Henryka VI kaplica miała nie mieć równej sobie w całej Anglii. Budowa trwała prawie sto lat, od 1446 do 1531, i przebiegała w trzech etapach.
Kamień węgielny pod kaplicę położył, 25 lipca 1446, sam król. W 1455 wybuchła wojna Dwóch Róż, kiedy to Edward York zakwestionował prawo Henryka VI do tronu. Przez kolejne 11 lat wojny domowej kontynuowano jednak budowę. W 1461 Henryka VI pojmano i osadzono w więzieniu, a prace wstrzymano. Króla zamordowano 21 maja 1471, a po jego śmierci budowę kaplicy znacznie spowolniono.
Drugi etap budowy nastąpił za panowania Ryszarda III.
Trzeci i ostatni etap kończący budowę miał miejsce za panowania Tudorów, Henryka VII i Henryka VIII. Za namową swojej matki, Małgorzaty Beaufort, Henry VII zdecydował o zakończeniu budowy kaplicy. Henryk VII zmarł w 1509, a budowę kontynuował jego syn, Henryk VIII. W roku jego śmierci, 1547, prawie 100 lat po położeniu kamienia węgielnego, kaplica była ukończona. Jest uznawana za prawdziwe „dzieło królów”.
Potężna późnogotycka budowla z jasnego piaskowca ma 88 m długości, 12 m szerokości oraz 24 m wysokości wewnątrz (a 29 m na zewnątrz). Jej architektura porywa finezyjnymi wieżyczkami. Każdy z kolejnych królów zostawił tu jakiś widoczny znak swej obecności. Ściany dekoruje szpaler królewskich herbów, podtrzymywanych przez smoki i charty.
Chart jest symbolem rodziny Beaufort (a także Lancashire i Tudor); smok natomiast jest znakiem rodowym Tudorów. Matką Henryka VII była Margaret Beaufort, hrabina Richmond, jego ojcem - Edmund z Tudorów. Margaret miała tylko 13 lat gdy urodziła Henryka; a jego ojciec Edmund zmarł jeszcze przed narodzinami syna. Margaret, która wychodziła za mąż ponownie trzykrotnie, ufundowała dwa kolejne kolegia w Cambridge - St John’s College and Christ’s College.
Henryk VIII z dynastii Tudorów zaznacza swoją obecność w wielu elementach wystroju, m.in. wcielił się w króla Salomona na jednym z wspaniałych witraży, a także pozostawił swoje inicjały, wyrzeźbione w potężnej drewnianej przegrodzie chórowej, wspierającej słynne organy kaplicy. Wśród ornamentów imponującej przegrody wypatrzeć można też inicjały jego drugiej żony Anny Boleyn, bo organy ufundowane przez króla w 1532-36 roku miały upamiętnić zawarcie z nią ślubu. Zakrawa to na wyjątkową perfidię, gdyż Henryka VIII znamy dobrze jako despotę i krwawego okrutnika, który miał sześć żon. Pozbywał się ich bez skrupułów, gdy kolejna kobieta budziła jego zainteresowanie i dwie z nich - Anna Boleyn i Katarzyna Howard skończyły na szafocie.
W kaplicy znajduje się największe na świecie sklepienie wachlarzowe i 26 dużych okien z witrażami (24 z nich pochodzą z XVI wieku).
W ołtarzu głównym kaplicy uwagę przykuwa „Pokłon Trzech Króli" Rubensa, który artysta namalował w 1634 roku z przeznaczeniem dla klasztoru w Leuven w Belgii. Do kaplicy w Cambridge monumentalne dzieło trafiło w 1961 roku. Był to dar biznesmena i filantropa Alfreda Allnaffa, który kupił je dwa lata wcześniej na aukcji w Sotheby's za... bagatela (!) 275 tys. euro.
W kaplicy Założycieli znajdziemy tryptyk, którego sceną centralną jest Adoracja Magów, otoczona z lewej - sceną narodzin Jezusa, prawej - ucieczką św. Rodziny do Egiptu. Dzieło namalował anonimowy artysta z grupy tzw. "Masters of the Groote" z Antwerpu i datuje się je na okres pomiędzy 1510 a 1520 r.
W 1634 r. mistrz stolarski nazwiskiem Woodroffe wzniósł ekran we wschodniej części kaplicy, którego częścią główną było dzieło ‘Deposition’ włoskiego artysty Girolamo Siciolante da Sermoneta (ówcześnie błędnie przypisywane innemu artyście - Daniele de Volterra). Datuje się je na lata 1568 - 1572. Obecnie znajduje się ono w jednej z kaplic bocznych części zachodniej budynku.
Od 1918 roku w King's College Chapel odbywa się tradycyjny festiwal kolęd - Festival of Nine Lessons and Carols, rok rocznie transmitowany przez BBC podczas świąt Bożego Narodzenia.
W Cambridge kończę moją wycieczkę i tą część szlaku angielskich katedr.
W drodze powrotnej, po krótkim postoju w Preston i uczestnictwie w Mszy Św. Trydenckiej w ICKSP - Instytucie Chrystusa Króla, czas wracać dalej na północ - do naszej kochanej Cumbrii.
W następnych odcinkach postaram się przybliżyć katedry z południowej części Wyspy.
Pozdrawiam i do usłyszenia, bądź też zobaczenia!
Laudetur Iesus Christus!
